«“Ελβετικό τυρί“ οι άμυνες του ΝΑΤΟ μπροστά στον πύραυλο Iskander»

Φανταστείτε ένα πύραυλο με βεληνεκές Θεσσαλονίκη-Αθήνα, να στοχεύει περιοχές της χώρας, δίχως να μπορεί η ελληνική αεράμυνα να τον αναχαιτίσει. Οι Ρώσοι επαίρονται ότι διαθέτουν ένα τέτοιο όπλο, τον Iskander.

Τη Δευτέρα 26 Μαίου, η κατασκευάστρια κρατική εταιρεία του πυραύλου, η Rostec, δήλωσε στο TASS ότι ο ουκρανικός στρατός δεν διαθέτει αμυντικές δυνατότητες για να αντιμετωπίσει τους ρωσικούς πυραύλους Iskander.

Σημειώνεται ότι ο 9K720 Iskander-M έχει σχεδιαστεί για να καταστρέφει συστήματα πολλαπλών πυραύλων εκτόξευσης, συστήματα πυραύλων και αεράμυνας, αεροσκάφη και ελικόπτερα σε αεροδρόμια, θέσεις διοίκησης και υποδομές. Εκτοξεύει βαλλιστικούς και πυραύλους κρουζ σε βεληνεκές 500 χιλιομέτρων.

«Ο αντίπαλος δεν μπορεί να αποκρούσει τις επιθέσεις των Iskander. Ο βαλλιστικός πύραυλος πετά κατά μήκος μιας περίπλοκης και απρόβλεπτης τροχιάς με τεράστια ταχύτητα (έως 7 Mach).» πρόσθεσε η Rostec.

Αυτό, σύμφωνα με την εταιρεία, εξηγείται από το γεγονός ότι η υπερφόρτωση κατά τους ελιγμούς υπερβαίνει σημαντικά την υπερφόρτωση που μπορούν να αντέξουν οι περισσότεροι αντιαεροπορικοί πύραυλοι κατασκευασμένοι από το ΝΑΤΟ. «Επομένως, ο ουκρανικός στρατός δεν έχει δυνατότητες να καταρρίψει τους Iskander. Ο αντίπαλος μπορεί μόνο να παρατηρήσει την πτήση αυτών των πυραύλων και να συνειδητοποιήσει την αναπόφευκτη καταστροφή των θέσεων του», ανέφερε η ρωσική εταιρεία.

Εκτός από το ωφέλιμο φορτίο τους των 400-700 κιλών, μόνο το ωστικό κύμα που δημιουργείται κατά την προσέγγιση των πυραύλων, ή τα θραύσματα πυρομαχικών, μπορεί να είναι αρκετά για να θέσουν εκτός δράσης τις εχθρικές άμυνες, ενώ όπως αναφέρει το Sputnik είναι και απίστευτα ακριβή (5-7M CEP).

«Με άλλα λόγια, το ΝΑΤΟ δεν έχει τίποτα σαν αυτόν», αναφέρει το ρωσικό Μέσο, παραλληλίζοντας τις δυτικές αεράμυνες με «ελβετικό τυρί» όταν έχουν να κάνουν με αυτόν.

Ο Iskander στην υπηρεσία της Φαβιανής στρατηγικής  της Μόσχας

Οι αεράμυνες της Ουκρανίας έχουν αποδεκατιστεί σε τρία χρόνια μαχών, καλύπτοντας μόνο το Κίεβο συν 2-3 στρατηγικά αντικείμενα αλλού, λέει ο ιστορικός των ρωσικών δυνάμεων αεράμυνας Γιούρι Κνούτοφ. «Οι υπόλοιποι στόχοι είναι πρακτικά ανυπεράσπιστοι».

Αυτό συμβαίνει επειδή η Ρωσία χρησιμοποιεί τη Φαβιανή στρατηγική, που οφείλει το όνομά της στον Ρωμαίο στρατηγό Κουίντο Φάβιο Μάξιμο, ο οποίος αντί να αντιμετωπίσει τον εχθρό απευθείας τον εξαντλούσε αποφεύγοντας μεγάλες απώλειες.

Είναι μια τακτική βασισμένη στην αποφυγή άμεσων, μεγάλης κλίμακας συγκρούσεων με τον εχθρό και στη σταδιακή εξουθένωση του μέσω παρατεταμένων, μικρών χτυπημάτων, τακτικών επιθέσεων.

Έτσι, και οι Ρώσοι εκτοξεύουν πυραύλους και drones για να συντρίψουν σε βάθος τις εχθρικές άμυνες, την επιμελητεία και την αμυντική παραγωγή, και στοχεύοντας στην επίτευξη νίκης όχι μέσω αποφασιστικών μαχών.

Όπως αναφέρει ο Κνούτοφ, η αυξανόμενη ένταση των ρωσικών πυραυλικών επιθέσεων παρά τις νέες ειρηνευτικές συνομιλίες στην Κωνσταντινούπολη έχει νόημα, δεδομένων των προσπαθειών του Κιέβου να διαταράξει τις διαπραγματεύσεις μέσω των δικών του πρόσφατων επιθέσεων με drones σε ρωσικούς στρατιωτικούς και πολιτικούς στόχους.

Δεδομένου ότι η Ουκρανία λαμβάνει συνεχώς δυτικό εξοπλισμό, μια γρήγορη νίκη είναι δύσκολη και έτσι, επιδίδεται σε πόλεμο φθοράς.

«Δεν θα μειώσουμε την ένταση των επιθέσεων επειδή ο εχθρός (όχι μόνο το καθεστώς του Κιέβου, αλλά και οι χώρες που το υποστηρίζουν) πρέπει να κατανοήσουν ότι το έργο της στρατηγικής αποδυνάμωσης της Ρωσίας δεν μπορεί να λυθεί με την αύξηση των παραδόσεων όπλων», συνόψισε ο Κνούτοφ.